رشته مهندسی نفت

این دوره مهندسی با بکار بردن علوم و تکنولوژی های جدید در طراحی و اجرای عملیات بهره­برداری منابع فسیلی سهم و نقش به سزایی خود در تولید نفت و گاز و توسعه اقتصادی کشور ایفا می­کند. هدف این دوره تربیت مهندسان کارآمد برای عهده دار شدن طرح و اجرای روش های بهینه برای بهره­برداری از منابع نفت و گاز کشور می باشد. این دوره توانائی علمی-فنی لازم را در بکارگیری تکنیک ­های برتر و منطبق با ملاحضات اقتصادی و منطقه ای و نیز تکوین تکنولوژی بهره برداری از منابع نفت و گاز موجود در صنعت نفت کشور را به فارغ التحصیلان می دهد. 

از جمله وظایف مهندسی نفت می توان به تعیین روش های حفاری با همکاری زمین شناسان، ارزیابی مخازن بالقوه نفت وگاز، نظارت بر فعالیت های حفاری، بررسی قابلیت تولید در مخزن، ارزیابی توزیع فشار در مخزن و کنترل آن، ارائه روش های عملی برای برداشت از مخازن، شناسایی و مدل سازی مخازن نفتی، استخراج نفت، اطمینان یافتن از نصب تجهیزات، توسعه راه های تزریق آب اشاره کرد.

در ادامه توضیح مختصری در مورد برخی از گرایش­ها داده شده است:

گرایش اکتشاف نفت: در این گرایش به بررسی نحوه شکل‌گیری هیدروکربن‌ها، ابعاد مختلف زمین‌شناسی به‌منظور تشخیص لایه‌هایی که نفت و گاز در آن‌ها تجمیع شده، برداشت عوارض و تهیه نقشه‌های مسطح و توپوگرافی به‌صورت موردی، مطالعه چین‌ها و گسل‌ها و غیره پرداخته می‌شود.

گرایش مهندسی مخازن هیدروکربوری: در این گرایش، مهندسان نفت می‌آموزند که چگونه به محاسبه هیدروکربورها در جای مخزن بپردازند و با بررسی توزیع و ارزیابی سیالات مخازن و تعیین درجه اشباع آب و هیدروکربورها و تعیین مشخصات جریان سیالات در مخازن به مدلی دقیق از مخزن هیدروکربنی دست یابند تا بتوانند در آینده از این مدل برای پیش‌بینی بازیافت نفت استفاده کنند.

گرایش حفاری و استخراج نفت: هدف این گرایش آشنایی با دستگاه‌های حفاری، سیالات حفاری و جریان حرکت سیال در لوله‌ها، انواع گل و سیمان حفاری، بهینه‌سازی هیدرولیک مته، طراحی رشته حفاری، هزینه حفاری، عملیات چاه آزمایی حین حفاری، تست چاه‌ها و غیره است.

گرایش بهره‌برداری از منابع نفت: هدف کلی از این گرایش نگهداری و پایش مستمر وضعیت چاه‌ها و ادوات موردنیاز بهره‌برداری و رفع نقص‌های موجود است. در این راستا کارهای زیادی نظیر تمیز کردن چاه، مشبک کردن لایه‌های تولیدی، اسید زدن به سنگ مخزن ،کشتن چاه و غیره انجام می‌گیرد.

دانشجویان رشته مهندسی نفت، بعد از اتمام تحصیل می‌توانند به‌ عنوان کارشناس دریکی از بخش‌های شرکت‌های تابعه شرکت ملی نفت ایران، پالایشگاه نفت و گاز، صنایع پتروشیمی، پخش فرآورده‌های نفتی، بورس انرژی، شرکت‌های خصوصی فعال در حوزه بالادستی و پایین‌دستی صنعت نفت و گاز، داد و ستد در حوزه انرژی و بازرگانی خارجی به کار بپردازند.

ازجمله کارهای مهم یک مهندس نفت، سفر به نقاط جغرافیایی مختلف برای کشف مخازن جدید و حفاری در این مناطق است که این امر می‌تواند فراهم‌کننده فرصت خوبی برای به دست آوردن تجارب جدید و نهایتاً ارتقای سطح دانش فنی فرد باشد. تقاضا برای مهندسان نفت در صنایع نفت و گاز بسیار بالا است و دانشجویان بعد از فراغت از تحصیل می‌توانند در شرکت‌های تابعه وزارت نفت یا شرکت‌های خصوصی فعال در حوزه انرژی مشغول به کار شوند، که البته پیش‌شرط آن آشنایی تئوری و عملی با صنعت نفت است.