کارشناسی پیوسته مهندسی هوافضا
– مقدمه :
در اجرای اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، از جمله بند «ب» اصل دوم و بندهای 3 و 13 اصل سوم و ایجاد شرایط تحقق بند 4 همین اصل و نیز اجرای اصل سیام و بند 7 اصل چهل و سوم و ایجاد شرایط تحقق بندهای 8 و 9 این اصل و اصول دیگر و بمنظور تربیت متخصصان متعهد در صنایع هوایی اعم از نظامی و غیرنظامی و همچنین ایجاد صنایع مستقل و غیروابسته در این زمینه پس از بررسی و پژوهش در زمینه نیازهای موجود اعم از طراحی، ساخت، تعمیر و نگهداری وسایل پرنده و ملحقات مربوطه، مجموعهی کارشناسی مهندسی هوافضا با مشخصات زیر در محدودهی دورهی «کارشناسی» تدوین شده است که جایگزین مجموعه کارشناسی مهندسی صنایع هوایی میگردد.
– تعریف و هدف :
این مجموعه یکی از مجموعههای آموزش عالی است که ضمن ارایه مقدمات و اصول مهندسی هوافضا در سطح کارشناسی، متخصصینی جهت فعالیت در صنایع مربوط به هواپیما، هلیکوپتر و غیره تربیت میکند.
– نقش و توانایی :
فارغالتحصیلان این دوره قادرند کادر متخصص مورد نیاز در محاسبات طراحی و ساخت قسمتهایی از صنایع مختلف هواپیمایی، هلیکوپترسازی، موشکی و صنایع مشابه دیگر را تأمین نمایند.
– ضرورت و اهمیت :
نظر به اینکه علوم هوایی در کشور ما نسبت به سایر علوم از سابقه و پیشرفت چندانی برخوردار نبوده است و نظر به نیاز کشور به نیروی انسانی مجرب به تحصیلات عالی در این زمینه و با توجه به موقعیت کنونی ایران در منطقه و بمنظور قطع وابستگی به تکنولوژی خارجی در این زمینه، تهیه مجموعه کارشناسی دوره مهندسی هوافضا پیش از هر زمان دیگر از ضرورت و اهمیت ویژه ای برخوردار میباشد.
– طول دوره و شکل نظام :
طول متوسط دورهی این مجموعه 4 سال است و کلیه دروس آن در 8 ترم برنامهریزی میشود. دانشجویان موظفند 3 واحد بعنوان پروژه اخذ نمایند و در یک تابستان در مهندسی هوافضا (اعم از نظامی و عمومی) کارآموزی انجام دهند.
– تعداد واحدهای درسی مجموعه :
تعداد کل واحدهای درسی این مجموعه 140 واحد که 10 واحد آن عبارت است از پروژه و کارگاه، این تعداد واحد بصورت زیر تقسیمبندی شدهاند:
دروس عمومی 25 واحد
دروس پایه 22 واحد
دروس اصلی 50 واحد
دروس تخصصی 29 واحد
دروس تخصصی اختیاری 9 واحد
دروس کارگاهی، پروژه 8 واحد
کارآموزی 2 واحد