نام و نام خانوادگی:حدیث تات خیری
عنوان پایان نامه: بررسی اثر پرتوهای X بر غشاهای لایه نازک کامپوزیتی پلی یورتان –گرافن اکساید به منظور جداسازی CO2
رشته تحصیلی: کارشناسی ارشد مهندسی شیمی-نانوفناوری
مقطع تحصیلی: کارشناسی ارشد ناپیوسته
استاد راهنما: دكتر بنفشه سلطانی
چکیده: مسئله کاهش آلودگی ناشی از انتشارCO2 از مهمترین مسائل در زمینه محیط زیست می باشد. بدین منظور پژوهشگران روش های مختلفی برای حذف این آلودگی از جریان گازخروجی صنایع بکار برده اند.امروزه استفاده از فناوری غشایی در صنایع مختلف به دلیل هزینه سرمایه گذاری پایین، اندازه کوچک، وزن سبک، عدم تغییر فاز در طول فرآیند جداسازی و مصرف انرژی کمتر گسترش فراوانی یافته است.غشاهای پلیمری به علت راندمان خوبی که در جداسازی گازها دارند، مهمترین گزینه مورد استفاده در فناوری غشایی جداسازی گاز می باشد.انتقال گاز ازمیان غشاهای پلیمری عمدتا با مکانیزم انحلال- نفوذ بررسی می شود. هدف این تحقیق ساخت غشای نانوکامپوزیت پلیمری پلی یورتان/گرافن اکساید واثر پرتو X براین غشاها به منظور جداسازی گازهای CO2وCH4 است. برای ساخت این غشاها از روند اختلاط محلول و تبخیر حلال استفاده شد .در ساخت اغشاهای پلیمری از اختلاط پلیمرو نانوذرات سنتز شده گرافن اکساید برای بهبود خواص جداسازی غشا استفاده شده است.
ویژگی های ساختاری غشای ساخته شده به کمک آنالیزهای XRD ، FeSEM، FTIR، و تراوش پذیری مورد ارزیابی قرار گرفتند.
بررسی های انجام شده نشان دادکه غشاهای نانوکامپوزیتی که تحت پرتو اشعه Xقرار گرفتند در مقایسه با سایر غشاها تراوایی مناسب تری داشتند. برای بررسی بازده عملکردی غشاهای ساخته شده از گازهای CO2 و CH4 استفاده شد. نتایج آزمایش نشان دادکه حضور نانو ذرات گرافن اکساید در ماتریس پلیمری پلی یورتان باعث ارتقای ویژگی های جداسازی غشا شده است.
به عنوان مثال با افزودن مقدار 02/0 نانوذرات گرافن اکساید به پلیمرخالص تراوایی وگزینش پذیری به ترتیب 03/94 و 15/6 نسبت به غشا خالص تغییر پیدا کرد.و همچنین در راستای افزایش گزینش پذیری غشاهای بهینه شده با افزودن 04/0 مقدار نانوذرات گرافن اکساید 33/17%افزایش پیدا کرده است.
کلیدواژه: غشای نانوکامپوزیت، گرافن اکساید، پلی یورتان، اشعه X ، دی اکسید کربن، متان
تاریخ دفاع: 1398