نام و نام خانوادگی:نرگس جمشیدیان
عنوان پایان نامه: بررسی بیان آنزیم های سیستاتیونین بتا-سنتاز و سیستاتیونین گاما-لیاز دخیل درمسیرترانس سولفوراسیون و هم اکسیژناز- 1 در بیضه موش های نر دارای کمبود ویتامین D3
رشته تحصیلی:زیست شناسی گرایش سلولی و مولکولی
مقطع تحصیلی: کارشناسی ارشد ناپیوسته
استاد راهنما اول: دکتر محمد حسین نصراصفهانی
استاد راهنما دوم:دکتر مرضیه تولائی

چکیده:

هدف تحقیق: اتوفاژی در تکوین و بقای جنین نقش داشته و برای تخریب mRNAی مادری و حذف تجمع پروتئین و اندامک‌های غیرضروری و نیز تسهیل باز برنامه ریزی در جنین لازم و ضروری است. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت اتوفاژی از طریق بررسی میزان پروتئین LC3 در جنین های حاصل از SCNT در گونه بز در مقایسه با جنین های حاصل از IVF و علاوه بر آن به بررسی نقش 6-DMAP (حضور و عدم حضور) در راه اندازی مسیر اتوفاژی در جنین های SCNT و پیشنهاد ترکیب هایی جهت بهبود وضعیت جنین های شبیه سازی شده، شکل گرفته است. یکی از این ترکیبات راپامایسین است که با مهار اختصاصی mTORC1 بعنوان فعال کننده مسیر اتوفاژی عمل می کند.
روش تحقیق: در این مطالعه به منظور تعیین غلظت بهینه ی ترکیب راپامایسین از جنین های SCNTاستفاده شد. سپس غلظت بهینه به منظور بررسی تاثیرگذاری بر تکوین جنین های شبیه-سازی شده مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور از سلول های فیبروبلاست جنینی بز نژاد saanenاستفاده شد. به منظور ارزیابی تأثیر راپامایسین بر الگوی اتوفاژی در جنین‌های حاصل از SCNT ، بیان پروتئین LC3 در مرحله تشکیل پیش هسته در جنین های SCNT در مقایسه با جنین های IVF توسط ایمنوفلورسانس مورد بررسی قرار گرفت. علاوه بر آن به بررسی نقش 6-DMAP (حضور و عدم حضور) در راه اندازی مسیر اتوفاژی در جنین های SCNT پرداخته شد. در نهایت به منظور کیفیت سنجی جنین ها، بلاستوسیست های روز هفتم برای ژن های پرتوانی و تروفکتودرمی، مورد بررسی و آنالیز ژنتیکی قرار گرفتند.
یافته ها : پس از بررسی اثر غلظت های مختلف و زمان های متفاوت روی جنین های بز حاصل از SCNT دو غلظت ۱۰ و۱۰۰ نانومولار بهترین اثر را از نظر افزایش میزان بلاستوسیست بز در روز هفتم داشت .
نتیجه گیری: بر اساس این مطالعه در 6 ساعت اولیه پس از انتقال سلول و فعال سازی تخمک در روند شبیه سازی، اتوفاژی در مقایسه با جنین های حاصل از IVF، مشاهده نشده، همچنین از طرفی مهار القای اتوفاژی در حین فعال سازی تخمک‌ها در روند SCNT به دلیل وجود 6DMAP است؛ بدین ترتیب که 6-DMAP با غیر فعال کردن مسیر MAPK در ساعات اولیه پس از فعال سازی در SCNT، باعث کاهش القای اتوفاژی می شود ولیکن غلطت بهینه ی راپامایسین با مهار مسیر MTOR اتوفاژی مهار شده را القا می کند.

کلیدواژه: اتوفاژی، بازبرنامه ریزی اپی ژنتیکی ، تکوین قبل از لانه گزینی، راپامایسین، شبیه سازی.